Przeprowadzone przez Fundację Aktywizacja badanie miało na celu ocenę dostępności usług Powiatowych Urzędów Pracy (PUP) dla osób z niepełnosprawnościami. Badanie pozwoliło na identyfikację kluczowych barier i wyzwań stojących przed publicznymi służbami zatrudnienia w kontekście wsparcia tej grupy osób. Zaledwie 16% badanych urzędów zapewnia usługi w pełni dostosowane do potrzeb tej grupy społecznej. Za główne trudności w kształtowaniu systemu wsparcia dla osób z niepełnosprawnościami przedstawiciele i przedstawicielki PUP uznawały bariery architektoniczne, technologiczne oraz brak odpowiedniego przygotowania kadry do ich obsługi.
Zgodnie z raportem, tylko niewielka część Powiatowych Urzędów Pracy wykazuje gotowość do zapewnienia kompleksowej obsługi osób z niepełnosprawnościami. Brak odpowiedniego wsparcia dla tak dużej grupy społecznej warunkuje konieczność głębszej refleksji nad obecnym systemem ich wsparcia. Potrzebę tę, wyraźnie pokazuje, niezwykle wysoki poziom wykluczenia zawodowego w tej grupie. Osoby z niepełnosprawnościami stanowią wciąż liczną grupę osób zarejestrowanych, jako bezrobotne, a duża ich część to osoby, które pracy poszukują od wielu lat.
Zaledwie 4% uczestników programów aktywizacji zawodowej realizowanych przez PUP to osoby z niepełnosprawnościami. Taki nierówny dostęp do pomocy jest szczególnie niepokojący, zwłaszcza że sam raport ujawnia, że osoby z niepełnosprawnościami często mają trudności z dotarciem do odpowiednich informacji, wsparciem i doradztwem zawodowym, które powinny im umożliwić powrót do aktywności zawodowej. Nieliczne urzędy podejmują też działania ukierunkowane na przygotowanie kierunkowych programów wsparcia dopasowanego do ich potrzeb.
Bariery, z którymi spotykają się osoby z niepełnosprawnościami, obejmują także braki w infrastrukturze – np. brak podjazdów dla wózków, niedostateczne oznakowanie, czy niedostosowane miejsca parkingowe. Wiele urzędów nie dysponuje również odpowiednimi urządzeniami wspierającymi, jak pętle indukcyjne czy systemy FM. Choć w niektórych urzędach dostępne są takie urządzenia, ich liczba jest niewystarczająca, by zapewnić równe warunki dla wszystkich osób potrzebujących tego typu pomocy. Co więcej, tylko 3% urzędów posiada urządzenia wspierające osoby słabosłyszące, co pokazuje, jak niewiele zostało jeszcze zrobione w zakresie dostosowania usług do potrzeb osób z dysfunkcją słuchu.
Raport wskazuje także na brak szczególnych działań mających na celu wspieranie pracowników i pracowniczek urzędów w ich codziennej pracy z osobami z niepełnosprawnościami. Niezrozumienie specyficznych potrzeb tej grupy, a także brak odpowiednich szkoleń, może prowadzić do nieświadomego utrwalania stereotypów i skutkować niedostosowaną ofertą usług. W konsekwencji, osoby z niepełnosprawnościami, które nie otrzymają odpowiedniego wsparcia, mogą zniechęcać się do ponownego kontaktu z urzędami i rezygnacji z procesu aktywizacji zawodowej.
Ekspertki prowadzące badanie zwracają również uwagę na fakt, że urzędnicy często nie dysponują wystarczającą wiedzą na temat specyficznych wymagań osób z różnymi rodzajami niepełnosprawności. Mimo rosnącej świadomości na temat różnorodnych potrzeb, wciąż brakuje odpowiednich programów szkoleniowych, które przygotowywałyby urzędników i urzędniczki do udzielania kompleksowego i adekwatnego do ich indywidualnych potrzeb wsparcia.
Wnioski płynące z raportu nie pozostawiają wątpliwości, że istnieje pilna potrzeba systemowych zmian w podejściu do obsługi osób z niepełnosprawnościami przez Powiatowe Urzędy Pracy. Aby zapewnić pełny dostęp do usług i wsparcia, konieczne jest zapewnienie systemowych szkoleń dla pracowników PUP, które pomogą im lepiej rozumieć potrzeby osób z różnymi rodzajami niepełnosprawności. Należy także podjąć działania w kierunku dostosowania infrastruktury urzędów, wdrożenia nowoczesnych narzędzi wspierających komunikację z osobami słabosłyszącymi, niesłyszącymi, niewidomymi, czy też osobami z innymi rodzajami niepełnosprawności.
Ponadto niezbędne jest nawiązanie głębszej współpracy z organizacjami pozarządowymi, które specjalizują się w pracy z osobami z niepełnosprawnościami. Takie organizacje mogą dostarczyć cenne wsparcie w zakresie doradztwa zawodowego, szkoleń oraz organizacji programów, które uwzględniają specyficzne potrzeby tej grupy.
Ostatecznie, celem jest poprawa sytuacji osób z niepełnosprawnościami na rynku pracy, co może nastąpić jedynie poprzez dostosowanie systemu usług publicznych w taki sposób, by zapewniał im równe szanse dostępu do wsparcia, rozwoju zawodowego oraz aktywizacji zawodowej.
Napisz komentarz
Komentarze